Opis
Bohdan Pniewski należał do pierwszego pokolenia modernistycznej awangardy w Polsce, jednak szybko porzucił prostotę i funkcjonalizm na rzecz własnej, narodowej wersji modernizmu. Łączył zdobycze nowoczesności z aluzjami do lokalnej tradycji i motywami akcentującymi przynależność Polski do kultury śródziemnomorskiej. Szybko stał się ulubionym architektem elit II RP, ale jego gwiazda nie przygasła w PRL. Mimo zmian politycznych budował gmachy państwowe m.in. Teatru Wielkiego, MSZ czy NBP, a jego konsekwentnie rozwijany, autorski styl stał się rozpoznawalnym stylem Warszawy jako stolicy zarówno przed-, jak i powojennej Polski. (Grzegorz Piątek)
Grzegorz Piątek (1980) – krytyk architektury, badacz dziejów Warszawy, kurator, publicysta, z wykształcenia architekt. Autor biografii Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego (Wydawnictwo WAB, 2016) nagrodzonej Nagrodą Literacką m.st. Warszawy, obecnie pracuje nad książką o odbudowie Warszawy. Współautor innych publikacji poświęconych miastu i architekturze, m.in. Lukier i mięso. Wokół architektury w Polsce po 1989 roku (z Jarosławem Trybusiem i Marcinem Kwietowiczem, 2013). W latach 2005-2011 członek redakcji miesięcznika „Architektura-murator”. Od 2011 roku współprowadzi Fundację Centrum Architektury, której misją jest popularyzacja wiedzy o architekturze. W 2008 roku współtworzył wystawę Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings nagrodzoną Złotym Lwem na XI Biennale Architektury w Wenecji.
Cykl „Projekt dla…” dofinansowano ze środków Gminy Miasta Toruń
